ภาษาอินโดนีเซีย

ภาษาอินโดนีเซีย
สนทนาภาษาอินโดนีเซีย

Fahmi :  Halo, Saudara Aziz, selamat datang.
ฟะห์มี :  ฮาโล เซาดารา อาซิซ เซอลามัต ดาตัง
ฟะห์มี :  หวัดดี คุณอาซิซ ยินดีต้อนรับ
Aziz :  Selamat bertemu.
อาซิซ :  เซอลามัต เบิรเตอมู
อาซิซ :  ยินดีที่ได้พบกัน
Fahmi : Bagaimana dengan perjalanan saudara?
ฟะห์มี :  บาไฆมานา เดองัน เปิรญาลานัน เซาดารา
ฟะห์มี :  การเดินทางของคุณเป็นอย่างไรบ้าง
Aziz: Sangat menarik tetapi……
อาซิซ :  ซางัต เมอนาริก เตอตาปี.....
อาซิซ :  สนุกมากแต่....
Fahmi : Tetapi apa?
ฟะห์มี :  เตอตาปี อาปา
ฟะห์มี :  แต่อะไร
Aziz : Banyak menghabiskan uang .
อาซิซ :  บายัก เมิงฮาบิสกัน อูวัง
อาซิซ :  หมดเงินเยอะ
Fahmi: Berapa  banyak uang yang saudara habiskan untuk perjalanan ini?
ฟะห์มี :  เบอราปา บายัก อูวัง ยัง เซาดารา ฮาบิสกัน อูนตุก เปิรญาลานัน อีนี
ฟะห์มี :  คุณใช้เงินหมดมากเท่าไรสำหรับการเดินทางนี้
Aziz : Pokoknya cukup banyak. Jangan tanya jumlahnya.
อาซิซ :  โปโก๊กยา จูกุป บายัก   ญางัน ตายา ญุมละห์ยา
อาซิซ :  ก็มากพอดู ไม่ต้องถามถึงจำนวนของมัน

คำศัพท์ภาษาอินโดนีเซีย

Halo (ฮาโหล) = สวัสดี

Selamat pagi (เซอลามัต ปากี) = สวัสดีตอนเช้า

Selamat siang(เซอลามัตเซียง) = สวัสดีตอนกลางวัน

Selamat malam (เซอลามัตมาลาม) = สวัสดีตอนหัวค่ำ

Selamat tidur (เซอลามัตติดูร์) = ราตรีสวัสดิ์

Saya , Aku(ซายา,อากู) = ฉัน , ดิฉัน , ผม , กระผม , ข้าพเจ้า (สองคำนี้ใช้ต่างกันตรงที่ Aku ใช้กับคนที่สนิท ส่วน Saya ใช้แบบทางการและทั่วไป)

Anda, Kamu (อันดา,กามู)= คุณ (สรรพนามบุรุษที่ 2) ใช้ต่างกับตรงที่ Kamu ใช้กับคนที่สนิท ส่วน anda ใช้แบบทางการและทั่วไป

Apa? (อะปา)= อะไร?

Siapa? (ซิอะปา) = ใคร? หรือ ใช้แทนคำว่า “อะไร” ในกรณีที่ถามชื่อ

Di mana?(ดิมานา) = ที่ไหน?

Kapan,Bila? (กาปัน,บิลา) = เมื่อไหร่? (When)

Mengapa (เมิงอะปา)= ทำไม? (Why)

Yang mana? (ยางมานา)= อันไหน? (Which)

Bagaimana? (บาไกมานา)=  อย่างไร(How)

Berapa? (เบอราปา) = เท่าไหร่

Dapatkah anda? (ดาปัทกาห์ อันดา) = สามารถมั้ย? (Can you?)

Dapatkah anda bantu saya? (ดาปัทกาห์ อันดา บานตู ซายา)= คุณสามารถช่วยฉันได้ไหม?

Ya = คำขานรับ (ใช่, ค่ะ , ครับ)

Tidak = ไม่        

Bukan =

ไม่ใช่

Terima kasih =ขอบคุณ

Kembali = ยินดี (you are welcome)

Silakan (ซีลากัน) = เชิญ

Baik,Oke (ไบอิค,โอเก)= โอเค ตกลง

Bagus (บากุส) = ดี (good,that fine)

Balangkali (บาลางกาลิ) = น่าจะ

Maaf (มาอาฟ)= ขอโทษ (Sorry)

Permisi (เปอร์มิซี่)= ขอโทษ (Excuse me)

Bagaimana(บาไกมานา) = อีกครั้ง (Entah (Again please)เอินต๊ะฮ์)= ฉันไม่รู้

Tunggu (ตุงกู) = รอเดี๋ยว

Mari (มารี) = ไปเลย Lat’s go

หรือ เชิญชวน

Lihat! (ลีฮัท) =ดูนั่นสิ

Orang (โอราง) = คน บุคคล ประชาชน